درمان پارگی رباط زانو

درمان پارگی رباط زانو

چون پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL ) شایعتر است در این قسمت فقط در مورد پارگی ACL صحبت میشود.

پارگی ACL دو روش کلی درمانی دارد: 1- درمان غیر جراحی 2- درمان جراحی

روش غیر جراحی بیشتر برای افراد با سن بالاتر که تصمیم به زندگی بدون فعالیت ورزشی گرفته اند، توصیه میشود. و در سایر موارد درمان جراحی، روش انتخابی است.

چون رباط ACL داخل مایع مفصلی است امکان ترمیم خود به خودی و یا ترمیم پارگی رباط وجود ندارد.          ( البته در بعضی شرایط و در صورت کندگی رباط از استخوان، ممکن است امکان ترمیم باشد).

لذا عمل جراحی با انتخاب یک رباط پیوندی یا گرافت شروع میشود. گرافت میتواند از محل های مختلف به دست آید که شایعترین محل ها عبارتند از: تاندون های همسترینگ، تاندون پاتلا ( یا تاندون کشکک)، تاندون عضله چهار سر و تاندون  اهدایی از جسد. انتخاب نوع گرافت به شرایط بیمار، نوع وسیله جراحی و مهارت جراح بستگی دارد.

پس از انتخاب گرافت، آرتروسکوپی زانو انجام میشود و قبل از بازسازی رباط صلیبی، ابتدا مشکلات منیسک ها و عضروف مفصلی رفع میشود. سپس در محل چسبیدن رباط ACL به استخوان ران ،یک تونل داخل استخوان ایجاد میشود و سپس همین کار را در استخوان ساق انجام میدهیم. گرافت انتخابی را در بین این تونل ها قرار داده و دو سر آن را داخل تونل فرو میبریم.

در پایان محل تماس گرافت با تونل ها را با روش های مختلف فیکس میکنیم. که این روش ها عبارت اند از پیچ های تیتانیوم، پیچ های جذبی، پین های جذبی و روش آویزان سازی از قسمت خارجی استخوان. که در تکنیک های مختلف جراحی از هر کدام از این وسایل استفاده میشود مثلا در تکنیک all-inside در هر دوسمت از روش آویزان سازی استفاده میشود.

دکتر علی شهسواری پور