پای پرانتزی

پای پرانتزی

اگر در حالت ایستاده زانوها از هم دور باشند و مچ پاها به هم چسبیده ، اندام ها حالت پرانتزی پیدا  می کنند و بر عکس این حالت را پای ضربدری می گویند .

معمولا اکثر نوزادان حالت پای پرانتزی دارند که بتدریج کمتر می شود. زمانیکه شیرخوار شروع به راه رفتن میکند ممکن است حالت پرانتزی اندام ها بیشتر شود و موجب نگرانی والدین گردد . از ۱۸ تا ۲۴ ماهگی بتدریج حالت پرانتزی کمتر می شود و ممکن است در سن ۴ سالگی حالت ضربدری پیدا کند. اما در اکثر موارد در سن 7 تا 8 سالگی حالت اندام ها مثل بزرگسالان میشود.

در بعضی مواقع حالت پرانتزی اندام ها شکل بیمارگونه دارد که  از 18 ماهگی شروع میشود و بتدریج افزایش می یابد . در این موارد بهترین سن درمان قبل از 3 سالگی است و پس از 3 سالگی درمان مشکل میشود. حالت پرانتزی یا ضربدری در سنین 9 تا 14 سالگی در بعضی مواقع نیازمند درمان است که میتوان با یک عمل جراحی ساده و کوچک، با یک روز استراحت  پس از عمل درمان شود. اما در سنین بالاتر نیازمند عمل جراحی سنگین است.

 حالت پرانتزی یا ضربدری در میانسالی نیز وجود دارد که میتواند خفیف، متوسط یا شدید باشد و در اکثر موارد نیاز به درمان ندارد اما زمانی که باعث تخریب غضروف مفصل یا خرابی لیگمان های زانو شود نیازمند جراحی است.

حالت پرانتزی در افراد مسن  بعلت آتروز است و درمان ان درمان آرتروز می باشد.

دکتر علی شهسواری پور

دکتر علی شهسواری پور